1. Pan Tadeusz Gilarski przed domem rodzinnym na ul. Gilarskiej. Parterowe domki w tyle posesji, z przodu wypielęgnowany ogródek- tak wyglądał kiedyś Targówek Osiedle
Większość ulic Targówka-Osiedla- wywodzi swoje nazwy od mieszkańców, którzy jako pierwsi wybudowali tu swoje siedziby rodowe lub pomagali w wytyczaniu danych ulic w głąb kurczących się pól przy południowej granicy posiadłości Zygmunta Jórskiego. Dziś na palcach zaledwie obu rąk można policzyć tutejszych mieszkańców, którzy domyślają się genezy nazwy Gilarskiej, Skłodowskiej, Samarytanka, Chojnowskiej, Leśniewskiej czy Drapińskiej, za to na palcach jednej osoby, które potrafią wskazać konkretne adresy chociaż dwóch rodzin z tej listy. Ulica Gilarska, zapewne z racji zachowania większości przedwojennej zabudowy, ma szczęście do ludzkiej pamięci. Właśnie przy niej około 1929 roku zakupił za gotówkę od dziedzica parcelę i wystawił parterowy dom Tadeusz Gilarski (1897-1966) , pochodzący z Sokala na dawnych Kresach Wschodnich. Przed wybuchem wojny pracował w Zbrojowni nr 2 na Pradze, następnie zajmował lukratywne wówczas socjalnie stanowisko motorniczego Tramwajów Warszawskich, z którego zrezygnował po nieszczęśliwym zdarzeniu z nieuważnym pieszym. Po wojnie prowadził budkę na Bazarze Różyckiego, co było kontynuacją tradycji handlowych rodziny. Jak wspomina obecna gospodyni gniazda rodowego Gilarskich, wnuczka Alina Teklińska, od strony ulicy znajdowała się drewniana budka- sklepik, w asortymencie którego znajdowały się podstawowe art. spożywcze, kasza, mąka na wagę, siemię lniane. Helena Gilarska z domu Sałata, małżonka Tadeusza (1898-1987), pochodziła z miasteczka Mordy. Ich córka Janina (związana z rodziną Fertnerów, słynnych komików z Radości), w czasie Powstania Warszawskiego pełniła funkcję sanitariuszki na Śliwicach (pseudonim "Polka"). W domu zachował się album o Warszawie z własnoręczną dedykacją prezydenta Stefana Starzyńskiego dla Janiny za wzorową naukę. I nie ona ostatnia z rodziny Gilarskich zapisała się na chlubnej karcie zasług wobec Ojczyzny. Zarówno Tadeusz ("Żuk") jak i jego syn Ryszard (kapral podchorąży "Ryś", ur. 1922) walczyli ramię w ramię w plutonie 635 AK, sformowanym na Osiedlu. Dowodził nim sam Tadeusz Gilarski. I choć po II wojnie w domu Gilarskich przez dwa lata kwaterował komendant NKWD, dzielnych powstańców nie udało się zdekonspirować (jak na ironię, mimo wzmożonego śledztwa sowieckiej bezpieki). Gdzie drudzy tacy zaciszańscy patrioci- nie dali się hitlerowskim oprawcom, potrafili przetrwać w samej jaskini czerwonego lwa... Piękną kartę walki o wolność i prawość młodych dusz kontynuowała po wojnie na tym terenie podziemna organizacja harcerska, zwana właśnie "Rysiami".
Po wojnie pan Tadeusz Gilarski mocno angażował się w prace społeczne na rzecz Osiedla i Zacisza. Od 1944 r. był członkiem Gminnej Rady Narodowej. Piastował w niej czasowo różne funkcje, m.in. przewodniczącego Komisji Drogowej Gminy Bródno, komisji kwaterunkowo- budowlanej; oryginalne dokumenty z podpisem Gilarskiego tu:
http://warszawazacisze.blox.pl/2014/10/Tadeusz-Gilarski-i-Komisja-Drogowa.html
Wnuczka Alina wspomina dziadka Tadeusza Gilarskiego bardzo ciepło: jako "człowieka-orkiestrę", "duszę- człowieka". Reprezentował dawne, honorowe pokolenie Polaków, gotowe często bezinteresownie służyć lokalnej społeczności, swej małej ojczyźnie, gotowe nawet przelać za nią krew. Zasłużył na szacunek i pamięć nie tylko Zaciszan.
O tym, jak powstańcy z Osiedla szli do boju na Bródno mógłby barwnie opowiedzieć jeszcze kilka lat temu pułkownik Szurek , prawie sąsiad Gilarskich z Uranowej... Dziś o tamtych dniach szumi dostojny orzech na posesji Gilarskich. A nie każdy chce i potrafi się wsłuchać.
2. Projekt domu Gilarskich, opieczętowany przez wójta gminy Bródno; 3. Tadeusz i Helena Gilarscy
4. Państwo Gilarscy (po pr.) ze znajomymi gdzieś na Targówku Osiedlu.
5. Rodzina Gilarskich- Tadeusz w mundurze wojskowym u góry, po środku, na dole po środku ówczesny senior rodu- Konstanty Gilarski z Ząbkowic Śląskich.